بسم الله الرحمن الرحيم

مي گويند کبوتر هاي نامه رسان ، راهشان را گم نمي کنند ... !

چه برسد که کبوتر حرم باشند و ...

مگر مي توانند دل بکنند ؟!

کبوتري نشسته روبرويم

کنار پنچره

انگار ميخواند ، نامه هاي وجودم را ...

کمي اين طرف تر بيا

ميخواهم ، پيوست ِ نانوشته هاي نگاهم که ميخواني

دلم را

تقديم کنم ...

برسان به دستش ..

نانوشته ها ي نگاه

و

دل ِ زخم خورده

را ...

ــ

+ دلنوشت

سلام عليکم

مطمئنم قاصدک ِ شما هم دلتونو برده ...

حکايت ِ شماي دلشکسته و اون قاصدک ِ پر شکسته خيلي دلنشين و زيبا بود ... خيلي ... اينکه. ... شايد شبيه ِ حکايت ِ دل ِ من و کبوترايي که ميون اين سياهي ميان و ميرن و يه آهي ميکشن که کاشکي گنبد طلا ...

بگيد سلام ِ مارو هم برسونه ...

دعامون کنين ...

بچه بوديم دلمون اونقدرا زلال بود که قاصدکا مهمونش بودن اما الان ...

نواي وبتون آسمونيه ...

دلتونم حوالي ِ آفتاب ِ آسمونيا بگرده ان شاءالله

ياعلي ...