|
حوالی آفتاب 
| ||
|
و بالاخره 86 میرسد به هشت..... چقدر این روز ها نفس کشیدن سخت شده....... هوای اینجا هرچند بهاری اما هوای این دله هوایی نیست........ نمیدونم منتظرم هست یا نه ......... اما میدونم که دیگه هوش و حواس ندارم.... دلم هوای حرم کرده خوب می دانم
ای که اومدی به پیشم یه روزی! گفتی بد حالم و ریشم یه روزی! من امام رضای مهربونتم، من همیشه یار و همزبونتم.... اومدم توبه نمودم یادمه! راز دل با تو گشودم یادمه! سرود آشتی رو خوندم یادمه! اما رو حرفم نموندم یادمه! قسمایی رو که خوردی یادته؟ دلتو به من سپردی یادته؟ رفتی از حرم به شهرت یادته؟ آبروی منو بردی یادته؟ میدونم که خیلی پستم آقاجون! توبه هامو زود شکستم آقاجون! تو که میدونی من آدم نمیشم! چرا باز میگیری دستم آقاجون؟ میدونم ای عاشق رو سیهم! برده تاب از دل تو یک نگهم! میدونم یه روز میای پیش خودم! میدونم یه روز میای تو بغلم! آقا جون دیگه میخوام آدم بشم... به تو و به مادرت محرم بشم... من غلط کردم حلالم کن آقا.... من دیگه نمیشکنم دل شما.....
[ پنج شنبه 91/12/17 ] [ 11:56 عصر ] [ حوالی آفتاب ]
|
اذن دخـول  تو از حــوالــی آفتـــاب و مشرق دل.... به لحظه های زمینی نهاده ای منزل... درون حادثه ها حاضر است تاریکی... تو از حـــوالــی آفتـــاب می شوی نازل... | |
| [ طـراحی : شـریعـتی ] | ||
