|
حوالی آفتاب 
| ||
|
روز جمعه اس ، از خواب بیدار شدی.... به هرکدوم از شبکه های مجازیت که سر میزنی ، میبینی یکی برات نوشته: تو موکب الرضا به یادتم.... همین اسم ، همین یه جمله ی تکرار شده از آدمای متفاوت، حالی به حالیت میکنه ، تا اینکه میرسی به یه عکس..... یه عکس از موکب الرضا.... موکبی که گنبدش خیلی گنبده..... و این عکس از همه ی تصاویر دیده شده بیشتر دلتو میبره.... پیش خودت فکر میکنی ، اگر رفته بودی به آرزوت میرسیدی؛ زیارت امام رضا(ع) قبل از..... سهم تو شده آه حسرت..... حوالی آفتاب چندروز پیش سه ساله شد.... فردا هم تاریخ خاصِ شناسنامه ایه توئه.... و چقدر دلت خواسته تو هم روز تولدت تو حریم امنش باشی.... گفته برات هدیه تو میگیرم و برمیگردم اگر بدن...کاش بدن... روزی که با امام رضا شروع شه ، حق داری اگر دلتنگ تر باشی..... حق داری هوای گریه داشته باشی... حق داره دلت هر ناممکنی رو ممکن بخواد... حق داری بهونه گیر بشی... فردا تولدته.... مثل همیشه روزِ توئه... برات خاصه و دوسش داری... مثل هرسال اینکه شادی و پرانرژی منافاتی نداره با اون غمی که ته دلت میاد.. هرچند امسال کمی بیشتر باشه... راستی چرا آدم روز تولدش ، اون ته تهای دلش یه غمی موج میزنه؟ دلم میخواد ذهنم ساکت شه ، حداقل واسه یک ساعت!... کاش فکر نکنه ، کاش مرور نکنه... کاش به پاهام یادآوری نکنه که جاش خالیه بین اون قدمایی که لحظه لحظه دارن نزدیک تر میشن.... همه چیز خوبه... همه جا آرومه... فردا تولدمه... فردا روز منه... من اما فقط دلتنگم... همین و بس.... پستِ بدون ویرایش.... نمیدونم چی نوشتم.... قصد بازخوانی هم ندارم... همین!
یا رئوف....
نوشته شده :6-9-1394
ارسال شده :7-9-1394 [ شنبه 94/9/7 ] [ 12:2 عصر ] [ حوالی آفتاب ]
|
اذن دخـول  تو از حــوالــی آفتـــاب و مشرق دل.... به لحظه های زمینی نهاده ای منزل... درون حادثه ها حاضر است تاریکی... تو از حـــوالــی آفتـــاب می شوی نازل... | |
| [ طـراحی : شـریعـتی ] | ||
